Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Duo Reges: constructio interrete. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
- Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
- Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
- In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima.
- Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Oratio me istius philosophi non offendit; Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Iam in altera philosophiae parte.
- Bork
- Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
- Sed fortuna fortis;
- Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
- Sedulo, inquam, faciam.
- Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
- Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?
- Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
- Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
- Erit enim mecum, si tecum erit.
Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?
Istius modi autem res dicere ornate velle puerile est, plane autem et perspicue expedire posse docti et intellegentis viri. Ipse negat, ut ante dixi, luxuriosorum vitam reprehendendam, nisi plane fatui sint, id est nisi aut cupiant aut metuant.